ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی در شغل مامایی به روش REBA

تاریخ دریافت 04/09/1392 تاریخ پذیرش 08/11/1392 چکیده پیش زمینه و هدف: اختلالات اسکلتی-عضلانی (MSDs)، یکی از عوامل شایع آسیب‌های شغلی است که به طور عمده در کمر، گردن و اندام‌های فوقانی و تحتانی نمایان می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی و ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی در ماماهای شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر شیراز صورت پذیرفت. مواد و روش کار: در این مطالعه 120 نفر از ماماهای شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه، بخشی از داده‌ها به وسیله پرسشنامه‌های دموگرافیک و نوردیک و بخشی دیگر از طریق ارزیابی پوسچرهای کاری با استفاده از روش REBA گردآوری شد. یافته‌ها: میانگین سن و سابقه کار افراد مورد مطالعه به ترتیب برابر با 89/8±41/33 و 04/8±31/9 سال بدست آمد. نتایج نشان دادند که بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی به ترتیب مربوط به کمر و نشیمن (8/55درصد)، زانو (2/54درصد) و پشت (2/49درصد) می‌باشد. آزمون‌های آماری نشان دادند که بین وزن، BMI، سابقه‌ی کار و ساعات کار در روز با شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی رابطه‌ی معنی‌داری وجود دارد (05/0>p). در ارزیابی به روش REBA، 15 درصد از ماماها در سطح اولویت اقدام اصلاحی 1، 85 درصد در سطح اولویت اقدام اصلاحی 2 قرار گرفتند. بحث و نتیجه گیری: از عواملی همچون وزن، BMI، سابقه‌ی کار و ساعات کار در روز می‌توان به عنوان عوامل مؤثر بر اختلالات اسکلتی- عضلانی نام برد.